Global warming and the associated climate changes are considered by many to be the biggestproblem facing world societies. The important role falls to the individual as well as institutionsin the fight against this problem. Issues related to shopping behaviors, household practices andlifestyles cause environmental pollution and increase greenhouse gas emissions. In this study, thefindings regarding the relationship between environmental awareness, environmental householdpractices and purchasing behavior, and the effect of socioeconomic characteristics of parents onthis relationship are presented by using the data obtained from 403 households in Niğde. It wasconcluded that the awareness that constitutes a dimension of environmental awareness increasedwith the education of parents, whereas education is not sufficient for environmental behaviors. Asimilar result was obtained in terms of household income. When the findings obtained in thestudy are taken into consideration as a whole, it is concluded that the environmental awarenessremaining in the awareness dimension is not sufficient for the implementation of environmentalpractices of the households, the households can only support the reduction of environmentalproblems by reaching environmental awareness at the level of internalization.
Küresel ısınma ve beraberinde gelişen iklim değişiklikleri pek çokları tarafından dünyatoplumlarının yüz yüze olduğu en büyük problem olarak kabul edilmektedir. Bu problemlemücadelede kurumlar kadar bireylere de önemli görevler düşmektedir. Alışveriş davranışları,günlük ev uygulamaları ve yaşam tarzları ile ilgili konular çevre kirliliğine neden olmakta ve seragazı salınımını artırmaktadır. Bu çalışmada, Niğde ilindeki 403 haneden elde edilen verilerkullanılarak, çevre bilinci ile çevreci ev uygulamaları ve satın alma davranışı arasındaki ilişkiyeve ebeveynlerin sosyoekonomik özelliklerinin bu bağlantıya etkisine dair bulgular sunulmuştur.Çevre bilincinin bir boyutunu oluşturan farkındalığın anne ve babanın eğitimi ile arttığı, bunakarşın çevreci davranışlar için eğitimin yeterli olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Benzer sonuç hanegeliri bakımından da ortaya çıkmıştır. Çalışmada elde edilen bulgular bir bütün olarakdeğerlendirildiğinde, çevre bilincinin farkındalık boyutunun, hanelerde çevreci uygulamalarıngerçekleştirmesinde yeterli olmadığı, hanelerin ancak özümseme (benimseme) düzeyinde çevrebilincine ulaşması ile çevre sorunlarının azaltılmasına destek verebileceği sonucuna ulaşılmıştır.