Öğrencilerin matematiksel problem çözme becerileri ile algısal öğrenme stilleri arasındaki ilişki

Abstract

Bu araĢtırma ile ilkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin algısal öğrenme stilleri ile matematiksel problem çözme becerileri arasındaki iliĢkiyi belirlemek amaçlanmıĢtır. Bu nedenle, araĢtırmada nicel araĢtırma yöntemlerinden “iliĢkisel tarama modeli” kullanılmıĢtır. AraĢtırma evrenini, 2016-2017 eğitim öğretim yılında Burdur ilinde öğrenim gören toplam 2994 ilkokul dördüncü sınıf öğrencisi oluĢturmaktadır. AraĢtırmanın örneklemini 1003 öğrenci oluĢturmaktadır. Örneklem belirlenirken üç aĢamalı seçim yapılmıĢtır. Önce ilçeler sosyoekonomik geliĢmiĢlik düzeylerine göre gruplandırılmıĢtır. Daha sonra bu ilçelerdeki okullar içinde bulundukları çevrenin sosyoekonomik düzeylerine göre gruplandırılmıĢtır. Son aĢamada ise her gruptan rasgele yöntemle birer tane okul seçilmiĢtir. AraĢtırmada dört tane veri toplama aracı kullanılmıĢtır. Bunlar; öğrenme stilleri envanteri, Ģekilli problem çözme yazılı sınavı (görsel algılamayla öğrenenler için), Ģekilsiz problem çözme yazılı sınavı (iĢitsel algılamayla öğrenenler için) ve kinestetik problem çözme yazılı sınavı (kinestetik algılama yoluyla öğrenenler için) dır. Problem çözme yazılı sınavları araĢtırmacı tarafından geliĢtirilmiĢtir. AraĢtırmada öğrenme stillerini belirlemek için ilkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin seviyelerine uygun olduğu düĢünülen, Jonelle (1995) tarafından geliĢtirilen Güllü (2006) tarafından Türkçe‟ye uyarlanan “öğrenme stilleri envanteri” kullanılmıĢtır. “Öğrenme stilleri envanteri”nden elde edilen verilerin alpha güvenirlik katsayısı ,74‟tür. Verilerin parametrik testlere uygun olup olmadığını belirlemek için normallik ve varyansların eĢitliğine bakılmıĢtır. Veriler normal dağılım göstermemiĢtir. Normallik varsayımı için çarpıklık ve basıklık değerlerine bakılmıĢtır. Yapılan uç değer analizi sonucunda çarpıklık ve basıklık değerleri ±2 değer aralığında olduğu için verilerin normal dağılım gösterdiği kabul edilmiĢtir. Veri toplama araçları 1003 öğrenci üzerinde uygulanmıĢtır; fakat eksik, hatalı verilerin çıkarılması sonucunda ve veriler normal dağılmadığı için yapılan uç değer analizi sonucunda 887 veri üzerinde istatistiksel analiz yapılmıĢtır. AraĢtırmada “frekans dağılımları, kay kare, tekrarlı ölçümler için tek yönlü anova, iliĢkisiz ölçümler için tek yönlü anova ve welch testi”analizleri kullanılmıĢtır. AraĢtırmanın bulgularına göre; öğrencilerin öğrenme stillerine göre görsel sınav puanları, iĢitsel sınav puanları ve kinestetik sınav puanları farklılık göstermemektedir. Öğrencilerin görsel, iĢitsel, kinestetik sınav puanları arasında anlamlı fark vardır. Bu fark, görseliĢitsel sınav puanları arasında (iĢitsel puanlar lehine), görsel- kinestetik sınav puanları arasında (görsel puanlar lehine) ve iĢitsel- kinestetik sınav puanları arasında (iĢitsel puanlar lehine) görülmüĢtür. Problemleri görsel Ģekillerle desteklemenin problem çözme puanları üzerinde olumlu bir etkisi olmamıĢtır. Görsel öğrenen öğrencilerin iv iĢitsel sınav puan ortalamaları diğer sınav puanları ortalamalarından yüksektir. ĠĢitsel öğrenen öğrencilerin iĢitsel sınav puan ortalamaları, diğer sınav puanları ortalamalarından yüksektir. Kinestetik öğrenen öğrencilerin iĢitsel sınav puanı ortalamaları, diğer sınav puanı ortalamalarından yüksektir. Okulların bulunduğu çevrenin sosyoekonomik düzeyine göre öğrencilerin görsel sınav puanları, iĢitsel sınav puanları, kinestetik sınav puanları arasında anlamlı farklılıklar görülmüĢtür. Sosyoekonomik düzeyi yüksek olan çevrede bulunan okullardaki öğrencilerin görsel, iĢitsel ve kinestetik sınav puanı ortalamaları, sosyoekonomik düzeyi bakımından orta ve düĢük çevrede bulunan okullardaki öğrencilere göre daha yüksektir. Okulun bulunduğu çevrenin sosyoekonomik düzeyinin yüksek olması matematiksel problemleri çözme baĢarısı üzerinde olumlu etkiye sahiptir. Sosyoekonomik düzeyi bakımından düĢük ve orta düzey çevrede bulunan okullardaki öğrencilerin iĢitsel sınav puanı ortalamaları, diğer sınav puanı ortalamalarına göre daha yüksektir. Sosyoekonomik düzeyi yüksek olan çevrede bulunan okullardaki öğrencilerin görsel sınav puan ortalamaları, diğer sınav puanı ortalamalarına göre daha yüksektir. Sosyoekonomik düzeyi bakımından orta düzey ve düĢük çevrelerde bulunan okullardaki öğrenciler iĢitsel (Ģekilsiz) problemleri çözmede daha baĢarılıyken, sosyoekonomik düzeyi yüksek olan çevrelerde bulunan okullardaki öğrenciler görsel (Ģekilli) problemleri çözmede daha baĢarılıdır. AraĢtırmanın bulgularına yönelik geliĢtirilen öneriler; okullardaki öğretmenler matematik dersinde problem çözme etkinliklerini planlarken farklı öğrenme stiline sahip olan öğrencileri de dikkate alarak düzenlemelerini yapmalıdır. Okul yöneticileri matematiksel problem çözme baĢarısını arttırmak için okulun sosyal etkinliklerini, eğitim olanaklarını, eğitsel ve maddi kaynaklarını geliĢtirici çalıĢmalar yapmalıdırlar.