Şartlı nakit transferleri (ŞNT), yoksullukla mücadele alanınayeni bir dinamizm ve hareketlilik getirmiştir. Yoksullukla mücadelede birçokgeleneksel ve çağdaş yöntem ve program bulunmakla birlikte, ŞNT programlarınınbenzer mücadele stratejilerinden farklı tarafı, yapısal yoksulluk gibiyoksulluğun sadece belli türlerine odaklanıyor olması ve temel mücadelestratejisi olarak da beşeri sermaye yatırımını seçmiş olmasıdır. Dolayısıylageçici ya da konjonktürel yoksulluk hallerinden çok, yoksulluğun yapısalnedenleriyle mücadele etmektedir. ŞNT programları bu özellikleriyle, anlıkdestekler aracılığıyla geçici rahatlamalar sunan pasif yoksullukla mücadele programlarındanayrılmaktadır. Bunun yerine, beşeri sermaye stokuna yatırımlar yapmak suretiylebir mücadele stratejisi benimsemiştir. Ancak ŞNT programlarının sosyal korumaöncesinde belli şartlar öne sürüyor olması, özellikle de insan haklarısavunucularının tepkisini çekmektedir. Buna göre, sosyal koruma evrensel birinsan hakkıdır ve hiçbir ön şarta bağlanamaz. Bireyin gerek kendi tercih ya daeksikliğinden, gerek çevresel etkenler dolayısıyla söz konusu şartlar yerinegetirilemediğinde, otomatik olarak sosyal koruma dışında kalınmaktadır. Bu durumda açıkça insan haklarına aykırı bir durum olarak değerlendirilmektedir.