Thisstudy aims to understand, determine and explain the Dahiya Doctrine that wasadopted during the Lebanon War (2006), and that was applied as a deterrencemodel. In this frame, it deals with Israel’s dissuasive expectation through thedoctrine which was based on harming military infrastructure of theorganizations and their civil elements and forcing them to change theirbehaviors. This deterrence model which was created in Lebanon against Hezbollahis questioned whether it can be applicable to Israel’s security policy or notin the future. The study examines and explicates Israel’s Dahiya Doctrineexperience in the context of its further security claim and the threat imposedby Hezbollah and Hamas. The analysis frame intends to reveal the Dahiyadoctrine, which is a result of Israeli purposes and applications in the field,as a military behavior rather than a doctrine which stands on a concretetheoretical/conceptual structure.Buçalışma 2006 yılındaki Lübnan Savaşı sırasında şekillenen, caydırıcı modelolarak uygulanan ve daha sonra geniş ölçüde benimsenen Dahiya Doktrininianlamayı, sınırlarını belirlemeyi ve açıklamayı amaçlamaktadır. Bu çerçevedeçalışma, örgütlerin altyapısına ve onların sivil unsurlarına zarar vermek veonların davranışlarını değiştirmeye zorlamak üzerine kurulu doktrin bağlamındaİsrail’in caydırıcılık adına beklentisini ele almaktadır. Lübnan’da Hizbullah’akarşı oluşturulan bu caydırıcılık modelinin gelecekte İsrail’in güvenlikpolitikasına uygulanıp uygulanamayacağını sorgulamaktadır. Çalışma, İsrail’inDahiya Doktrini deneyimini kendi güvenlik beklentisi ve Hizbullah ile Hamastarafından ortaya konan tehdit bağlamında incelemekte ve açıklamaktadır. Analizçerçevesi, İsrail’in sahadaki amaçlarının ve uygulamalarının bir sonucu olanDahiya doktrinini teorik/kavramsal bir yapı üzerine oturan bir doktrindenziyade bir askeri davranış olarak açıklamayı hedeflemektedir.