Özet:
Ömer Seyfettin’in üç tarihî hikâyesinin problem çözme yönteminin özellikleri açısından incelenmesi ve hikâyelerin Türkçe öğretiminde nasıl kullanılabileceğinin tespit edilmesi araştırmanın amacını oluşturmaktadır. Tarama modelinde betimsel bir çalışma olan araştırmada nitel veri toplama teknikleri kullanılmıştır. Alan taraması yoluyla problem çözme yönteminin özellikleri belirlenmiş, Ömer Seyfettin’in Vire, Kütük ve Topuz hikâyeleri bu özelliklere göre değerlendirilerek verilere ulaşılmıştır. Araştırmanın sonucunda Ömer Seyfettin’in hikâyelerinde problem çözme yönteminin başarıyla uygulandığı tespit edilmiştir. Hikâyelerde özellikle problem durumu çok iyi tanımlanmış, problemlere çok yaratıcı çözümler üretilmiş ve çözüm aşaması başarıyla uygulanmıştır. Ömer Seyfettin’i ülkenin içinde bulunduğu kötü durum çok etkilemiş ve yazar bu problemli durumdan kurtulmak için çıkış olarak tarihe yönelmeyi ve tarihi kahramanları yüceltmeyi seçmiştir. Tarihe yönelmek onun problemi çözme yoludur. Hikâyelerindeki kahramanlar kendine güvenen, bir amacı olan ve o amaç yolunda inançla çalışan, karşılarına çıkan her türlü problemi yaratıcılıkla çözen, düşünen sorgulayan, geçmiş tecrübelerinden faydalanan insanlardır. Bu insan tipi günümüz eğitiminin de arzuladığı insan tipidir. Hikâyeler bu yönüyle de eğitim öğretim malzemesi olarak kullanılmaya değerdir. Hikâyelerdeki problemin tanımlanması, probleme çözüm üretme ve çözümü uygulama şekli Türkçe ve edebiyat derslerinde öğrencilere buldurularak örnek almaları benzer problemlere benzer çözümler üretmeleri sağlanabilir. Bu sebeple bu hikâyeler Türkçe dersinde kullanılmalı ve bunlardan hareketle öğrencilere problem çözme becerisi kazandırılmalıdır.
