Özet Bu araştırmanın amacı; ilkokul öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik öz yeterlik inanç düzeylerini ve tutumlarını belirlemek ve ilkokul öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşıma yönelik inanç düzeyleriyle tutumları arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Tarama modelindeki bu araştırma 2013-2014 eğitim-öğretim yılında gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın katılımcılarını İstanbul ili Zeytinburnu ilçesinde görev yapmakta olan ve gönüllü olarak katılan 230 ilkokul sınıf öğretmeni (104 erkek, 126 kadın) oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri Eskici (2013) tarafından geliştirilen “Öğretmenlerin Yapılandırmacı Yaklaşımı Uygulamaya Yönelik Tutum Ölçeği” ile “Öğretmenlerin Yapılandırmacı Yaklaşımı Uygulamaya Yönelik Öz Yeterlik İnanç Ölçeği” kullanılarak toplanmıştır. Araştırmanın verilerinin analizi SPSS 17,0 ile gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizinde Aritmetik Ortalama, Standart Sapma ve korelasyon kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara dayalı olarak şu sonuçlara ulaşılmıştır: İlkokul öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik öz yeterlik inançlarının orta düzeyde olduğu ve ilkokul öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşımı uygulamada kendilerini en yeterli gördükleri boyut “düşünmeye teşvik” iken en az yeterli gördükleri boyut ise “alternatif değerlendirme”dir. İlkokul öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik tutumlarının orta düzeyde olduğu ve ilkokul öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik tutumlarında en çok katıldıkları tutumun boyutu “uygulama” iken en az katıldıkları tutum boyutu“bilgi edinme”dir. Ayrıca ilkokul öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik öz yeterlik inançlarıyla tutumları arasında pozitif yönde bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Anahtar Sözcükler: Öz yeterlik inancı,  tutum, yapılandırmacı yaklaşım