Bu araştırmanın amacı müzik eğitimi anabilim dallarında öğrenim gören öğrencilerin kullandıkları düşünme stilleri ile piyano dersine yönelik öz yeterlik düzeylerini belirlemek ve arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Çalışma genel tarama yöntemlerinden ilişkisel tarama modeline göre desenlenmiştir. Araştırmaya dört üniversiteden 310 gönüllü öğrenci katılmıştır. Veriler araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu, düşünme stillerini tespit etmek için Sternberg ve Wagner (1992) tarafından geliştirilen ve Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması Buluş (2006) tarafından yapılmış olan “Düşünme Stilleri Ölçeği” Kurtuldu ve Bulut (2016) tarafından geliştirilen likert tipi ölçek olan “Piyano Dersine Yönelik Öz Yeterlik Ölçeği” kullanılarak toplanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde; kolmogrov-smirnov (KS), shapiro-wilks (SW), Mann Whitney U Testi, Kruskal Wallis H Testi, Spearman Brown Korelasyon Katsayısı analizleri yapılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular sonucunda; araştırmaya katılan öğrencilerin düşünme stilleri ile demografik özellikler arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulunamamış, öz yeterlikleri ile piyano dersi akademik puanları arasında pozitif yönde anlamlı ilişki olduğu tespit edilmiştir. Katılımcıların en fazla 1. Tip öğrenme stillerini tercih ettikleri, Liberal, Yasama ve Yürütme düşünme sitilleri ile piyano dersine yönelik öz yeterlik puanları arasında pozitif yönlü anlamlı ilişki olduğu, Anarşik, Oligarşik, Hiyerarşik, Monarşik ve Dışsal düşünme stilleri ile ise orta ve düşük seviyede negatif yönlü anlamlı ilişki olduğu sonucuna varılmıştır