Every vision of the future necessicates a consideration of the past - so much so that historical writing about social and national matters are paradoxically deemed important in terms of their reinterpretation of the past by taking the future into account. The famous metaphor “a future rooted in the past” of Yahya Kemal, in this respect, is remarkable. Taking thoughts of İsmet Özel expressed under “İstiklal Marşı Derneği” as a starting point, a continiuous intellectual line is traced back through Nurettin Topçu to Mehmet Akif Ersoy in this work. While Mehmet Akif uses the metaphor “single-fanged monster” for his criticism of the modern world, this criticism, within the frame of “world system” and context of global pressures against the nation states, evolves into a more systematic anti-imperialist notion in the eyes of Nurettin Topçu and İsmet Özel. Attributed to “the heroic army” and being a source of motivation for the ultimate victory achieved in the Turkish War of Independence, the İstiklal Marşı is thought to be encapsulating intellectual seeds that would challengeange the global attacks the Turkish nation have gone through lately. For the social cohesion of the Turkish nation, the İstiklal Marşı is proposed to be reconsidered as the mainstay or  “comprise document.”                   Toplum ve millet ile ilgili her gelecek tasarımı geçmişi hesaba katmayı gerektirir. Hatta bu bakımdan toplum ve millet meseleleri ile ilgili tarih yazımları paradoksal bir biçimde geleceği dikkate alarak geçmişin yeniden yorumlanması ve geleceğe ışık tutması açısından önemsenir. Bu minvalde Yahya Kemal’in veciz ifadesi “geçmişteki ati” motto deyişi dikkate değerdir. Bu çalışmada sondan geriye doğru başta İsmet Özel’in “İstiklal Marşı Derneği” çatısı altında sarf ettiği düşüncelerinden kalkarak, Nurettin Topçu üzerinden Mehmet Akif Ersoy’a doğru kesintisiz milli bir düşünce çizgisinin izi sürülmektedir. M. Akif’te “tek dişi kalmış canavar” metaforu ile biçimlenen modern dünya eleştirisi, Nurettin Topçu ve İsmet Özel’de “dünya sistemi” çerçevesinde, ulus-devletlere yönelen küresel baskılar bağlamında daha sistematik anti emperyalitst bir düşünceye evirilmiştir. İstiklal Harbi’nin kazanılmasında çok önemli bir motivasyon kaynağı olan ve “kahraman orduya” atfedilen “İstiklal Marşı”mızın aynı zamanda günümüzde toplum ve millet olarak karşı karşıya olduğumuz küresel taarruzları geri çevirebilecek fikri tohumları içinde barındırdığı düşünülmektedir. Bu çerçevede Akif’in Fikirlerinin billurlaştığı İstiklal Marşı, Türkiye toplumunun toplumsal bütünleşmesinde bir “istinat yeri” ya da “mutabakat metni” olarak en üst ve geniş çerçevede toplumsal uzlaşma çatısı olarak yeniden değerlendirmeye sunulmaktadır.