Bu çalışma araştırmacılara yerel yönetimler arası çevre vergisi rekabetinin temelini teorik olarak göstermeyi amaçlamıştır. İlk olarak teorik çerçeveyi anlatmak adına öncelikle vergi rekabeti kavramı ele alınmıştır. İkinci aşamada vergi rekabeti anlamında geliştirilen modeller birbirleri ile karşılaştırılmıştır. Geçtiğimiz 50 yıl içerisinde çevrenin kıt bir kaynak olduğu fikri güç kazanmıştır. Bu açıdan çevre kalitesinin korunması adına çeşitli çevre kalitesi standartları ve çevre vergileri getirilmiştir. Çevre vergileri de  yönetimlerin kaynak tahsisi etkinliği  ve yeniden bölüşüm için kullandıkları bir araç haline gelmektedir. Çevre konusunda problemlerin bulunduğu yerde çözülmesi gerektiği varsayımı beraberinde sorumlulukların yerel yönetimlere devredilmesine sebep olmuştur. Bu sebepten dolayı çalışmamız çevre vergisi rekabetini yerel yönetimler üzerinden değerlendirmektedir. Bütün çalışmalar göstermektedir ki adem-i merkeziyetçi (decentralized) çevresel fayda vergisi politikası "Pareto optimal" sonuçlar doğurmaktadır.