Özet:
Bu araştırmanın amacı, okul yöneticilerinin teknoloji liderliği öz-yeterlik algılarının incelemek ve
teknoloji liderliği öz-yeterlik algıları ile teknolojiye yönelik kabulleri arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır.
Araştırmada veri toplama aracı olarak Hacıfazlıoğlu, Karadeniz ve Dalgıç (2011a) tarafından geliştirilen
Teknoloji Liderliği Öz-Yeterlik Ölçeği ve Davis (1989) tarafından geliştirilen Teknoloji Kabul Ölçeği
kullanılmıştır. Araştırma verileri, 2011-2012 eğitim-öğretim yılında Tekirdağ merkez ilçe, Çorlu ve Çerkezköy
ilçelerindeki ilköğretim ve ortaöğretim okullarında görev yapan 269 okul yöneticisinden elde edilmiştir.
Araştırma bulguları, okul yöneticilerinin teknoloji liderliği konusunda kendilerini genel olarak yüksek düzeyde
yeterli gördüklerini ortaya koymuştur. Araştırma bulguları, okul yöneticilerinin, teknoloji liderliği boyutları
arasında kendilerini en çok “Vizyoner Liderlik” boyutunda yeterli gördüklerini, bunu sırasıyla “Profesyonel
Uygulamada Mükemmellik”, “Dijital Vatandaşlık”, “Dijital Çağ Öğrenme Kültürü” ve “Sistematik Gelişim”
boyutlarının izlediğini ortaya koymuştur. Bu araştırmada, okul yöneticilerinin, “Teknoloji Liderliği Öz-yeterliği”
toplam ve alt boyutlarındaki puanları arasında cinsiyet ve eğitim kademesine göre anlamlı bir fark
bulunamazken, bilgi ve iletişim teknolojileri ile ilgili herhangi bir hizmet içi eğitim alma durumuna göre
“Profesyonel Uygulamada Mükemmellik” alt boyutu ve “Teknoloji Liderliği Öz-yeterlik” toplam puandaki
farklar anlamlıdır. Ayrıca araştırmada okul yöneticilerinin teknoloji liderliği öz-yeterlik algıları ile bilgi ve
iletişim teknolojilerinin kullanımına yönelik kabulleri arasında algılanan fayda ve algılanan kullanım kolaylığı
değişkenleri temelinde pozitif yönlü anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir.
